“…เด็กยุคนี้ไม่เหมือนรุ่นเราเลยเนอะ” เป็นประโยคที่ผมได้ยินบ่อยมาก.. เวลาใครสักคนพูดถึงประเด็นความแตกต่างระหว่างเจเนอเรชัน
และยิ่งเมื่อได้ออกแบบการเรียนรู้ให้กับเวิร์กช็อปล่าสุด “Trends & Challenges ในการทำงานกับเด็กและเยาวชน” ให้กับทีม The Intuition ในโครงการ YoungAct ของสสส. ก็ยิ่งพบมุมมองบางอย่างที่น่าสนใจมากขึ้นไปอีก
───
หนึ่งในกิจกรรมที่ผมชวนผู้เข้าร่วมทำคือ การพาแต่ละคนย้อนกลับไปในช่วงวัยเด็ก-วัยรุ่นของตัวเอง แล้วเราก็พบว่า.. หลายสิ่งที่เราเคยต้องการในวันนั้น (core needs) จริงๆ แล้ว… วันนี้เด็กๆ ก็ยังต้องการสิ่งเดียวกัน —อยากรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตน มีคุณค่า และได้รับการสนับสนุน
*เพียงแค่ภาษาที่เขาใช้ วิธีที่เขาแสดงออก หรือ ความคาดหวังต่อโลกใบนี้ อาจเปลี่ยนไปตามยุค ตามสมัย ตามแพลตฟอร์ม
ดังนั้น เวิร์กช็อปครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่การเรียนรู้ว่า “Gen Z หรือ Gen Alpha เขาคิดยังไงหรือพฤติกรรมเป็นอย่างไร?” แต่มันคือการพาเราทุกคนในฐานะ “ผู้ใหญ่” ได้หันกลับมาสำรวจว่า…
เราตระหนักตัวเองมากพอแล้วหรือยัง?
เพราะในบริบทของ SEL (Social Emotional Learning) พื้นฐานตัวแรกที่สำคัญที่สุดคือ Self-Awareness (การตระหนักรู้ในตนเอง) และถ้าเราต้องการจะสอนเรื่องนี้ให้กับเด็กๆ ตัวเราในฐานะเมนเทอร์ ครู หรือพี่เลี้ยงก็จำเป็นต้องมี Self-Awareness ก่อน
→ เข้าใจว่าเรามีความเชื่อแบบไหน?
→ สังเกตว่าเราคาดหวังอะไรจากเด็ก?
→ และยอมรับว่า…ความห่วงใยของเราบางทีก็อาจกลายเป็นการควบคุมโดยไม่รู้ตัว
เพราะเมื่อเราเข้าใจตัวเองได้ดีขึ้น… เราก็จะฟังได้ลึกขึ้น สื่อสารได้ตรงจังหวะหัวใจมากขึ้นและ “อยู่กับเขา” ได้โดยไม่ต้องเร่งสอนหรือเร่งแก้
───────
การเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม
socialandemotionallearning
เพจselminder
