ความรู้สึกว่างเปล่า… มักมาในช่วงเวลาที่ใจเราถูกกดดันจนเกินขีดจำกัด เมื่อเราเหนื่อยล้าจากการพยายามเกินกำลัง หรือเผชิญกับความสูญเสียที่ทำให้จิตใจต้องหาทางปกป้องตัวเองด้วยการ “ปิดสวิตช์” ชั่วคราว
│
ความว่างเปล่าไม่ใช่การไม่มีความรู้สึก… แต่มันคือการที่ความรู้สึกต่างๆ เข้ามามากเกินไป จิตใจจะไม่สามารถประมวลผลได้ทันและเลือกที่จะหยุดรับรู้ชั่วคราว เปรียบเหมือนคอมพิวเตอร์ที่ทำงานหนักเกินไป จนมันชัทดาว์นตัวเองไปเลย..
│
ดังนั้น การมีใครสักคนที่เราไว้วางใจอยู่ข้างๆ โดยไม่ต้องคาดหวังให้เราพูดอะไรหรืออธิบายอะไร อาจเป็นสิ่งที่ใจเราต้องการมากที่สุด
│
ใครคือคนที่คุณอยากให้อยู่ข้างๆ โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรเลย?
